محل برگزاری همایش:‌ مرکز همایش‌های بین‌المللی دانشگاه شهید بهشتی

مرکز همایشهای بین المللی دانشگاه شهید بهشتی زیر نظر اداره روابط عمومی و اطلاع رسانی فعالیت می کند و به عنوان مجموعه ای کارآمد و اثربخش در شهر تهران و با قابلیت ارائه خدمات متمایز در مسیر نشر فرهنگ و دانش و همچنین اطلاع رسانی؛ در مساحتی حدود 7000 متر مربع از سال 1388 فعالیت خود را آغاز نموده است. این مرکز با وسعتی چشمگیر در شمال تهران و مشرف به راههای ارتباطی متعدد با امکانات پارکینگ و دسترسی سریع به منظور برگزاری رخدادهای مختلف مانند: کنفرانسها، همایشها، کنگره ها، سمینارهای علمی، جشن های سازمانی، گردهمایی های رسمی، مجامع عمومی شرکتها، جشنواره ها و کارگاههای آموزشی بنا شده؛ تا با برخورداری از امکانات منحصر به فرد و منابع انسانی متخصص و مجرب و با استقرار سیستم های پیشرفته صوتی و تصویری و نورپردازی حرفه ای خدمات قابل توجهی را به متقاضیان ارائه دهد.

با توجه به پیش بینی‌های انجام گرفته و با بهره جوئی از بهترین تجهیزات، تاکنون شمار متعددی از همایش ها در سطح کشوری و بین المللی با ایجاد محلی امن و راحت جهت کلیه ارگانها و سازمان های مختلف و با به کارگیری ابزاری مدرن، در این مرکز برگزار شده است؛ ضمن اینکه معماری و ساخت مرکز جهت برگزاری برنامه های علمی بی نظیر می باشد. امکانات این مرکز در سه طبقه شامل سالن های آمفی تئاتر(سالن اصلی 650 نفره و دو سالن 150 نفره و یک سالن 90 نفره)، سالن های کنفرانس با چیدمان مختلف (3 سالن با ظرفیتهای شناور 45 الی 75 نفر)، رستوران ( با ظرفیت 650 نفر)، سالن VIP (جهت پذیرایی از مهمانان ویژه) ، پارکینگ مناسب جهت رفاه حال مراجعین محترم و حدود 2800 متر مربع فضای نمایشگاهی در دانشگاه شهید بهشتی قرار دارد.

دبیرخانه همایش: آزمایشگاه مرجع معماری سازمانی سرویس‌گرا، دانشکده مهندسی و علوم کامپیوتر، دانشگاه شهید بهشتی

طی بیش از یک دهه ای که از عمر معماری سازمانی در ایران می گذرد با وجود دستاوردهای گسترده کشور در این حوزه، یکی از مشکلات مهم عدم وجود نهاد مرجع برای استانداردسازی، ساماندهی، نظارت و فرهنگ سازی بحث معماری سازمانی بود که نتیجه آن بروز چالش ها و موانعی در راه موفقیت حداکثری طرح های معماری در دستگاه های دولتی و شرکت های خصوصی می گردید، که از جمله این موانع میتوان به “عدم وجود ضوابط و مشوق های قانونی” ، “نبود مکانیزمی برای ارزیابی اثربخشی طرح های معماری سازمانی” ، “عدم نظارت بر مشاوران حقیقی و حقوقی معماری سازمانی” ، “کافی نبودن اسناد مرجع (چارچوب ملی، مدل های مرجع، اسناد راهنما)” و … اشاره نمود.

با نگاه به تجارب کشورهای الگو، این مشکلات نمایان تر می شود، چراکه کشورهای برتر در حوزه معماری نسبت به تدوین چارچوب ها و تاسیس نهادهای نظارتی و راهبری در سطح ملی اقدام نموده و هدایت کلان سازمان ها در انجام طرح های معماری و دولت الکترونیک را به عهده گرفته اند. بعد از سالها پیگیری صاحب نظران این حوزه برای تاسیس نهاد مرجع معماری سازمانی در کشور، سرانجام با حمایت سازمان فناوری اطلاعات ایران و پیگیری تیم معماری دانشگاه شهید بهشتی، آزمایشگاه معماری سازمانی سرویس گرا (SOEA lab: Service Oriented Enterprise Architecture laboratory) با هدف تدوین چارچوب و مدلهای مرجع معماری، ارزیابی طرح های معماری سازمانی و ترویج دانش، فرهنگ سازی و ظرفیت سازی در سال 90 راه اندازی گردید.

انجمن انفورماتیک ایران

ایده تأسیس انجمن انفورماتیک ایران در سال 1356 مطرح و متعاقب آن اساسنامه‌ای برای آن تدوین و پیشنهاد شد. پس از بحث‌ها و تبادل نظرهای شفاهی و کتبی از جانب افراد علاقه‌مند، یک جلسه عمومی در تاریخ 28 شهریور 1357 تشکیل شد و در آن ضمن بحث درباره اساسنامه، نام فعلی انجمن (به جای نام «انجمن کامپیوتر ایران» که قبلاً پیشنهاد شده بود)، مصوب شد. علاوه بر آن، یک گروه هفت نفری با اختیار تام برای پیگیری کارهای انجمن تا مرحله ثبت و تشکیل اولین مجمع عمومی بر طبق اساسنامه انتخاب شدند. این افراد عبارت بودند از:

•محمد جواد اشجعی، دانشگاه صنعتی اصفهان

•زنده یاد مرتضی انواری، مدرسه عالی برنامه‌ریزی و کاربرد کامپیوتر

•لطفعلی بخشی، دانشگاه آزاد ایران

•ابراهیم بهجت، شرکت رایزنی هدابن

•بهروز پرهامی، دانشگاه صنعتی تهران

•حسین جعفری فشارکی، شرکت ایریتک

•احمد مرآت‌نیا، دانشگاه صنعتی تهران

گروه منتخب پس از چند ماه کار مداوم، بالاخره با تشکیل جلسه‌ای در تاریخ 27 خرداد 1358، رسماً «انجمن انفورماتیک ایران» را معرفی و فعالیت‌های اصلی آن را آغاز کردند.

دانشکده مهندسی و علوم کامپیوتر دانشگاه شهید بهشتی

دانشکده مهندسی و علوم کامپیوتر طی سال‌های ۱۳۵۵ و ۱۳۵۶ با نام «دانشکده جامع انفورماتیک و مدیریت» با رشته‌های علوم کامپیوتر، مهندسی سیستم، آمار کاربردی، حسابداری و مدیریت فعالیت خود را آغاز کرد. چند سال بعد از انقلاب اسلامی، پس از ادغام ۵۲ موسسه آموزش عالی و تشکیل مجتمع دانشگاهی علوم و ادغام دوباره بخشی از مجتمع مذکور در دانشگاه شهید بهشتی، دانشجویان رشته‌های کاربرد کامپیوتر و آنالیز سیستم، ریاضیات عملی و تحقیق در عملیات و برنامه‌ریزی، از مدرسه عالی برنامه‌ریزی و کاربرد کامپیوتر و رشته آمار و انفورماتیک از مدرسه عالی ریاضیات و مدیریت کرج و موسسه آموزش عالی آمار و انفورماتیک به این دانشکده انتقال یافتند. بعد از چند سال، رشته‌های مدیریت و آمار از این دانشکده به دانشکده‌های ذی‌ربط در دانشگاه شهید بهشتی منتقل شدند و این دانشکده با نام‌ «دانشکده کامپیوتر»، مدت کوتاهی با نام «دانشکده فنی و مهندسی» و سپس با نام «دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر» با رشته‌های تحصیلی مهندسی کامپیوتر با گرایش‌های نرم‌افزار، سخت‌افزار و مهندسی برق با گرایش الکترونیک فعالیت می‌کرد. تا اینکه در آبان‌ماه سال ۱۳۹۳ دانشکده مهندسی برق از این دانشکده تفکیک شد و نام آن به «دانشکده علوم و مهندسی کامپیوتر» تغییر کرد.