دبیرخانه محلی: دانشکده مهندسی صنایع و سیستم‌ها، دانشگاه تربیت مدرس

گروه مهندسی صنايع از اولين گروه‌های تشکيل دهنده دانشکده مهندسی دانشگاه تربيت مدرس بود که در سال 1363 با پذيرش 5 نفر دانشجو در سطح کارشناسی ارشد مهندسی صنايع اولين دوره تحصیلات تکمیلی مهندسی صنایع در ايران را راه اندازی کرد. در مدت کوتاهی پس از تأسیس، گروه مهندسی صنايع در راستای سياست توسعه‌ای دانشگاه به بخش مهندسی صنايع با سه گروه مهندسی صنايع، مديريت سيستم و بهره وری، و مهندسی سيستم های اقتصادی - اجتماعی ارتقاء يافت. گروه مهندسی فناوری اطلاعات نیز بعداً به گروه‌های بخش اضافه شد. در سال 1368، اولين دوره دکترای مهندسی صنايع کشور توسط بخش مهندسی صنايع با پذيرش 2 دانشجو آغاز گرديد و اولين مدرک دکترای مهندسی صنايع کشور در سال 1375 داده شد. از آن تاریخ تاکنون، حدود 1000 دانش‌آموخته کارشناسی‌ارشد و 100 دانش‌آموخته دکتری مهندسی صنایع از دانشگاه تربیت مدرس فارغ التحصیل شده‌اند که به مناصبی چون عضویت در هیأت علمی دانشگاه‌های معتبر داخلی و خارجی، و نیز مدیریت ارشد بنگاه‌های صنعتی و خدماتی وزارت، معاونت وزارت، نمایندگی مجلس، ریاست دانشگاه، ریاست دانشکده، عضویت در هیأت علمی دانشگاه‌های معتبر داخلی و خارجی، و نیز مدیریت ارشد بنگاه‌های صنعتی و خدماتی دست یافته‌اند. در سال 1394 بر اساس توانمندی ها و دستاوردهای بخش مهندسی صنایع، هیأت امنای دانشگاه تربیت مدرس با ارتقای سازمانی آن به دانشکده مهندسی صنایع و سیستم‌ها موافقت نمود و بدین ترتیب زمینه برای رشد هرچه بیشتر این واحد علمی فراهم‌تر شد.
دانشکده مهندسی صنايع و سیستم‌ها در حال حاضر با برخورداری از 20 استاد مجرب تمام وقت با تخصص‌های مختلف در قالب 4 گروه آموزشی رشته های زیر را ارائه می دهد:

•  بهینه‌سازی سیستم‌ها (کارشناسی ارشد و دکتری)
•  مدیریت مهندسی (کارشناسی ارشد)
•  مهندسی سيستم‌های اقتصادی - اجتماعی (کارشناسی ارشد)
•  مهندسی فناوری اطلاعات (کارشناسی ارشد و دکتری)
•  مهندسی مالی (کارشناسی ارشد)
•  مهندسی سیستم‌های سلامت (کارشناسی ارشد)
•  سامانه‌های شبکه‌ای (کارشناسی ارشد)
•  مهندسی حمل و نقل (کارشناسی ارشد)

دبیرخانه دائمی: آزمایشگاه مرجع معماری سازمانی سرویس‌گرا، دانشکده مهندسی و علوم کامپیوتر، دانشگاه شهید بهشتی

طی بیش از یک دهه ای که از عمر معماری سازمانی در ایران می گذرد با وجود دستاوردهای گسترده کشور در این حوزه، یکی از مشکلات مهم عدم وجود نهاد مرجع برای استانداردسازی، ساماندهی، نظارت و فرهنگ سازی بحث معماری سازمانی بود که نتیجه آن بروز چالش ها و موانعی در راه موفقیت حداکثری طرح های معماری در دستگاه های دولتی و شرکت های خصوصی می گردید، که از جمله این موانع میتوان به “عدم وجود ضوابط و مشوق های قانونی” ، “نبود مکانیزمی برای ارزیابی اثربخشی طرح های معماری سازمانی” ، “عدم نظارت بر مشاوران حقیقی و حقوقی معماری سازمانی” ، “کافی نبودن اسناد مرجع (چارچوب ملی، مدل های مرجع، اسناد راهنما)” و … اشاره نمود.

با نگاه به تجارب کشورهای الگو، این مشکلات نمایان تر می شود، چراکه کشورهای برتر در حوزه معماری نسبت به تدوین چارچوب ها و تاسیس نهادهای نظارتی و راهبری در سطح ملی اقدام نموده و هدایت کلان سازمان ها در انجام طرح های معماری و دولت الکترونیک را به عهده گرفته اند. بعد از سالها پیگیری صاحب نظران این حوزه برای تاسیس نهاد مرجع معماری سازمانی در کشور، سرانجام با حمایت سازمان فناوری اطلاعات ایران و پیگیری تیم معماری دانشگاه شهید بهشتی، آزمایشگاه معماری سازمانی سرویس گرا (SOEA lab: Service Oriented Enterprise Architecture laboratory) با هدف تدوین چارچوب و مدلهای مرجع معماری، ارزیابی طرح های معماری سازمانی و ترویج دانش، فرهنگ سازی و ظرفیت سازی در سال 90 راه اندازی گردید.

انجمن انفورماتیک ایران

ایده تأسیس انجمن انفورماتیک ایران در سال 1356 مطرح و متعاقب آن اساسنامه‌ای برای آن تدوین و پیشنهاد شد. پس از بحث‌ها و تبادل نظرهای شفاهی و کتبی از جانب افراد علاقه‌مند، یک جلسه عمومی در تاریخ 28 شهریور 1357 تشکیل شد و در آن ضمن بحث درباره اساسنامه، نام فعلی انجمن (به جای نام «انجمن کامپیوتر ایران» که قبلاً پیشنهاد شده بود)، مصوب شد. علاوه بر آن، یک گروه هفت نفری با اختیار تام برای پیگیری کارهای انجمن تا مرحله ثبت و تشکیل اولین مجمع عمومی بر طبق اساسنامه انتخاب شدند. این افراد عبارت بودند از:

•محمد جواد اشجعی، دانشگاه صنعتی اصفهان

•زنده یاد مرتضی انواری، مدرسه عالی برنامه‌ریزی و کاربرد کامپیوتر

•لطفعلی بخشی، دانشگاه آزاد ایران

•ابراهیم بهجت، شرکت رایزنی هدابن

•بهروز پرهامی، دانشگاه صنعتی تهران

•حسین جعفری فشارکی، شرکت ایریتک

•احمد مرآت‌نیا، دانشگاه صنعتی تهران

گروه منتخب پس از چند ماه کار مداوم، بالاخره با تشکیل جلسه‌ای در تاریخ 27 خرداد 1358، رسماً «انجمن انفورماتیک ایران» را معرفی و فعالیت‌های اصلی آن را آغاز کردند.